Marflaws

Cześć wszystkim! Wiem, że długo mnie nie było, ale nie mogłam się jakoś zmobilizować do napisania tego postu, ale już jestem. Do poruszenia tego tematu zainspirowała mnie książka ''Bóg nigdy nie mruga'' Reginy Brett. Lekcja pierwsza ma tytuł: Życie jest niesprawiedliwe, ale i tak jest dobre. I o tym dzisiaj chcę napisać. Ile razy pomyśleliśmy sobie: Czym on sobie zasłużył, że ma lepiej ode mnie? Ile razy zastanawialiśmy się: Dlaczego ja to właśnie ja? Niektórzy z nas smucą się,bo nie dostali nowego telefonu, inni walczą o jeszcze jeden dzień. Życie jest bardzo niesprawiedliwe. Dlaczego złe osoby tak po prostu chodzą sobie po tym świecie a niewinni ludzie umierają na raka? Najczęściej to ludzie chorzy najbardziej doceniają to, co mają. Może zamiast mówić sobie: Muszę dzisiaj iść do szkoły, mówmy sobie: Mogę dzisiaj iść do szkoły. W naszym życiu nie tylko czujemy smutek, czujemy przecież miłość, szczęście, możemy kochać i jesteśmy kochani. Zazwyczaj jesteśmy zdrowi i niczego nam nie brakuje. Więc dlaczego tak bardzo tego nie dostrzegamy? Dlaczego widzimy tylko rzeczy, których nie mamy? Czy musimy coś stracić, żeby zrozumieć ile to było warte? Odpowiedź, jest prosta. Trzeba zmienić nastawienie do życia. Zacznijmy patrzeć na to wszystko inaczej. Jedna osoba będzie sławnym aktorem a druga będzie pracować w kawiarni w małym miasteczku. I co nie jest dziwne, osoba z tego małego miasteczka może być bardziej szczęśliwa. Jesteśmy tutaj, w tym miejscu i czujemy się dobrze. Mamy rodzinę, przyjaciół. Czy to nie dowód na to, że życie jest dobre?

Ja podaję dalej, ŻYCIE JEST DOBRE.

Ostatnio sama siebie zaskoczyłam bo postanowiłam zrobić muffinki. Ja rzadko coś gotuję a co dopiero coś piec. Ale zawsze trzeba próbować nowych rzeczy. Więc przychodzę dzisiaj z przepisem na zdrowe muffiny. 

Cześć wszystkim! Wiem, że długo mnie nie było, ale nie miałam kompletnie czasu na napisanie tego posta. Dzisiaj temat wszystkim nam znany, czyli nasze wady i niedoskonałości. Do niedawna nie widziałam w sobie żadnej zalety, tylko wady, wady, wady.

To za grube nogi, za duży brzuch. Zmieniło się to w Hiszpanii, usłyszałam dużo komplementów i powiedziałam sobie: Martyna, chyba z Tobą nie jest źle. Od tamtej pory zaczęłam dostrzegać rzeczy, których wcześniej nie widziałam. Zaakceptowałam siebie. I moim zdaniem powinien postąpić tak każdy. Przede wszystkim nie porównujcie się do innych, to całkowicie niszczy samoocenę. Przecież każdy jest inny i to jest w nas nieskazitelne i wspaniałe. Wyobrażacie sobie jakby wyglądał świat, gdyby wszyscy byli tacy sami?














Koleżanka może mieć pełniejsze usta a Ty ładniejsze oczy. Każdy ma w sobie coś wyjątkowego i to właśnie czyni go jedynym w swoim rodzaju. Użalanie się nad sobą nie da nam nic, poza złym humorem.
 Pierwszym krokiem do lepszego wyglądu jest właśnie samoakceptacja. Jeżeli popatrzysz w lustro i powiesz sobie: Świetnie dzisiaj wyglądam, to na pewno poprawi się Twoje samopoczucie. No to do dzieła!

Top 5 seriali:

Cześć! Wybrałam się dzisiaj do kina na "Papierowe miasta". Głównymi bohaterami są: Margo (Cara Delevingne) i Quentin(Nat Wolff). Cały film skupia się na miłości Q do Margo, ale nie tylko. Opowiada także o przyjaźni. Główna bohaterka jest bardzo tajemnicza, ale jest odważna i lubi ryzyko. Q jest chłopakiem skrytym i nieśmiałym, nie chodzi na imprezy, ma plany na przyszłość i ma wszystko poukładane. Pewnej nocy Margo przychodzi do Quentina i prosi go, żeby został jej kierowcą bo musi coś załatwić. Q od zawsze kochał się w M, więc było pewne, że się zgodzi. Tym samym bohaterka otwiera nowe okno na świat głównemu bohaterowi, pokazuje, że można się dobrze bawić i korzystać z młodości oprócz siedzenia w książkach. Podczas tej przygody, chłopak jeszcze bardziej zakochuje się w dziewczynie.

 Kiedy główna bohaterka znika, nastolatek postanawia ją odnaleźć. Po pewnym czasie chłopak odkrywa gdzie jest Margo i jak najszybciej rusza w podróż, aby wyznać jej miłość. Po przejechaniu dwóch tysięcy kilometrów, jest na miejscu. Zakończenie jest zaskakujące. Myślałam, że film zakończy się jak większość produkcji tego typu. I tutaj reżyser nas zaskakuje. Opisałam tylko najważniejsze sceny filmu, a jest dużo więcej bardzo fajnych momentów. Wszystkiego nie zdradzam i także nie napiszę jak film się zakończył, może niektórzy z was chcą go zobaczyć. Mi się bardzo ta produkcja podobała, mogłam zobaczyć coś nowego. W moim odczuciu film pokazuje co młody człowiek jest w stanie zrobić dla osoby którą kocha. Miłość chłopaka była tak duża, że pojechał do papierowego miasta specjalnie do Margo.Quentin nie zauważa wspaniałych rzeczy które go otaczają, bo jest wpatrzony tylko w nastolatkę. Moim zdaniem dzięki tej produkcji możemy zauważyć, że czasami nasza wielka niespełniona miłość nie jest warta naszej uwagi. Oczywiście, główna bohaterka to wspaniała dziewczyna, ale nie dla takiego chłopaka jak Q.  Jak najbardziej polecam ten film, mam nadzieję, że podzielicie się swoimi wrażeniami.

Cześć ;) W tym roku byłam na obozach młodzieżowych z biurem podróży Funclub w Hiszpanii ze zwiedzaniem Paryża i Disneyland'u. Wybrałam się na ten obóz, ponieważ zawsze chciałam zobaczyć Paryż. Wyjechałam 1 lipca autokarem z Bolesławca. Jechałam sama i trochę się bałam, że nikogo nie poznam, ale niepotrzebnie! Już na pierwszym postoju zaczęliśmy ze sobą rozmawiać i się zapoznawać ;)





Sama jazda nie była bardzo męcząca, tylko postoje na których były wielkie kolejki. Po 15 godzinach wjechaliśmy na parking Disneyland'u. Jak tam weszłam to przez pierwszą godzinę nie mogłam uwierzyć, że tam jestem. Było cudownie! Nie zdążyłyśmy z dziewczynami obejść wszystkiego, ale większość na pewno. W piątek zwiedzaliśmy Paryż. Jeżeli tam nie byliście, to musicie koniecznie pojechać. Czasem wieża Eiffla jest pokazywana w filmach, ale żeby zobaczyć jak to pięknie wygląda trzeba tam być.





 W sobotę byliśmy już w Hiszpanii, rozdzielili nas na hotele. Ja byłam w hotelu *** Copacabana. Mieliśmy spotkanie organizacyjne i później czas wolny.Około godziny 22 mieliśmy pierwsze wyjście do Tropics. Chcę tu powiedzieć, że jeżeli nie macie skończonych 16 lat co do dnia to do clubu nie wejdziecie. Młodsi uczestnicy mają czas do 23 i wracają do hotelu. W Tropics dostałam karnet na 7 dni, przybili nam pieczątki i poszłyśmy z dziewczynami szaleć. Ogólnie jest super muzyka, fajny lokal tylko bardzo dużo ludzi. Czasem był problem ze znalezieniem miejsca do potańczenia. My chodziłyśmy grupką 5 osobową wszędzie razem. Odradzam pójście nawet do toalety samemu, bo zaraz jakiś gościu się do Ciebie przymila. W pozostałe dni mieliśmy dużo czasu wolnego, mogłyśmy robić co chciałyśmy. W czwartek pojechaliśmy na Sanddance, gdzie spotkaliśmy Reziego i Maćka Musiała. Zrobiłam sobie z nimi zdjęcia, później było z nimi spotkanie i zadawaliśmy im pytania. Wieczorem spotkałam ich w Tropics. Śmieszyły mnie bardzo osoby z innych krajów i ich miny mówiące: Kto to jest i dlaczego tak dużo dziewczyn z nimi tańczy? Po 3 mieliśmy zbiórkę i wróciliśmy do hotelu. W ostatni dzień się spakowaliśmy i opuściliśmy pokoje. Rozdzielili nas na 4 albo 5 autokarów. Były różne godziny wyjazdów, ja wyjeżdżałam dopiero o 18. Najtrudniejsze było pożegnanie, bo jednak przez ten tydzień zawierasz dużo nowych znajomości a ja z dziewczynami się bardzo polubiłyśmy. Po 26 godzinach od wyjazdu byłam w Bolesławcu. Obóz był świetny i na pewno wrócę do Lloret de Mar za rok! Jeżeli macie jakieś pytania to piszcie w komentarzach :)